Zmiany w rozporządzeniu dot. pomocy publicznej na terenach SSE

Zmiany w rozporządzeniu dot. pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom, którzy na terenach Specjalnych Stref Ekonomicznych (dalej „SSE”) prowadzą działalność gospodarczą, zostały zaakceptowane przez Radę Ministrów i mają wejść w życie z początkiem 2015 roku. Mają one usprawnić i ułatwić funkcjonowanie działających tam podmiotów.

Zasadnicze zmiany dotyczą udzielania pomocy podmiotom gospodarczym na terenie województwa mazowieckiego, oznaczanym jako obszar „c”. Prowadzący już działalność duży przedsiębiorca uzyska pomoc w ramach inwestycji początkowej na rzecz nowej działalności gospodarczej, ale znajdującej się w innej klasie PKD, niż dotychczasowa działalność.

Zmieniono definicję określającą nową inwestycję w ramach nabycia przedsiębiorstwa. Według niej nie obowiązuje już kryterium, które nakazywało nabycie aktywów od osób trzecich niezwiązanych z nabywcą. Możliwość taka istnieje pod warunkiem, że małe przedsiębiorstwo nabywane jest przez członka rodziny pierwotnego właściciela lub przez osobę zatrudnioną w tym przedsiębiorstwie.

Kryterium 50 mln euro, będące warunkiem uznania inwestycji za duży projekt pozostaje bez zmian. Jednak inwestycja taka poddana będzie dodatkowej analizie. Według nowych zasad będzie ona analizowania z poziomu grupy w tym samym podregionie wyróżnionym na poziomie trzecim (NTS 3).

Dalsze zmiany pojawiły się w obrębie wzoru obliczania maksymalnej dopuszczalnej kwoty pomocy dla dużego projektu inwestycyjnego oraz mapie pomocy dla chcących je otrzymać. Jako duży projekt inwestycyjny określana będzie taka inwestycja, której koszty realizacji będą wymagały dofinansowania kwotą przekraczającą 50 mln euro. Dodatkowo sprecyzowano definicję dużego projektu inwestycyjnego. Wprowadzono mianowicie obowiązek analizowania wielkości inwestycji z poziomu grupy w tym samym podregionie wyróżnionym na poziomie trzecim (NTS 3).

We wspomnianej nowelizacji pojawiają się również nowe warunki dotyczące przyznania pomocy na inwestycję związaną z dywersyfikacją istniejącego zakładu lub zmieniającą w zasadniczy sposób proces produkcji.

W rozporządzeniu znajdziemy również informacje dotyczące przypadków określanych mianem pomocy indywidualnej, które to wymagają zgody Komisji Europejskiej w oparciu o „Wytyczne w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014 – 2020”. Należą do nich:

1. sytuacja, kiedy to oczekiwana pomoc dla projektu inwestycyjnego, którego koszty realizacji przekroczyły 100 mln euro, jest wyższa niż ta obliczona z ustalonego wzoru;
2. sytuacja, kiedy przedsiębiorca w okresie dwóch lat przed złożeniem wniosku o pomoc na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego zakończył działalność gospodarczą, która zaliczana była do tej samej klasy działalności PKD lub kiedy przedsiębiorca w dniu złożenia wniosku o pomoc ma zamiar tego rodzaju działalność zakończyć w ciągu dwóch lat po zakończeniu inwestycji, na którą otrzymał zezwolenie.

Największe różnice w interpretacji powoduje druga z opisanych powyżej sytuacji. Przyjęte zmiany mogą być przyczyną utrudnień podczas przeniesienia inwestycji nie tylko w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, ale również w obrębie poszczególnych państw. Może dochodzić do sytuacji, że zakończenie działalności gospodarczej na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego spowoduje delokalizację nie tylko z terytorium jednego kraju Europejskiego Obszaru Gospodarczego do drugiego, ale również delokalizację w ramach obszaru jednego kraju, czy nawet województwa.

Przedstawione powyżej zmiany dostosowujące zasady udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w SSE w latach 2014 – 2020, będące niejako konsekwencją wejścia w życie przepisów unijnych zawartych w rozporządzeniu Komisji z dn. 17 czerwca 2014 (UE) nr 651/2014 mają usprawnić i ułatwić funkcjonowanie działających tam podmiotów. Pojawiają się jednak liczne interpretacje, że owe zmiany mogą przyczynić się do spadku zainteresowania projektami inwestycyjnymi prowadzonymi na terenach specjalnych stref ekonomicznych.