Polski
Czy posiłki dla pracowników mogą stanowić koszt podatkowy?
Zapewnienie pracownikom bezpłatnych posiłków, to w ostatnich latach jeden z popularniejszych benefitów pracowniczych. Najczęściej firmy proponują swoim pracownikom śniadania, lunche lub owoce, jednak i inne posiłki cieszą się popularnością w ofertach przedsiębiorców.
Czy dla pracodawców zakup produktów spożywczych dla pracowników i zleceniobiorców może stanowić koszt podatkowy?
Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 1 marca 2021r., nr 0111-KDIB1-3.4010.24.2020.7.IM, „wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz dla osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych mają wpływ na uzyskiwane przed przedsiębiorcę przychody. Wydatki na nabycie tych produktów finansowane ze środków obrotowych firmy mogą być zatem zaliczane do kosztów podatkowych”.
Posiłki dla zleceniobiorców mogą być kosztem podatkowym
Wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz dla osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych mają wpływ na uzyskiwane przed przedsiębiorcę przychody. Wydatki na nabycie tych produktów finansowane ze środków obrotowych firmy mogą być zatem zaliczane do kosztów podatkowych¹.
Stan faktyczny
Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży programistycznej i zatrudnia wysoko wykwalifikowanych informatyków. Wśród osób zatrudnionych przez wnioskodawcę są pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, a także osoby wykonujące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych.
Wnioskodawca, realizując politykę firmy w zakresie zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków pracy, dokonuje zakupów artykułów spożywczych. Wnioskodawca wskazał, że udostępnienie pracownikom artykułów spożywczych jest obecnie standardową praktyką na rynku pracy, bez której pracownicy nie decydują się na zatrudnienie w danej firmie.
Nabywane artykuły spożywcze nie są posiłkami i napojami profilaktycznymi, o których mowa w art. 232 Kodeksu pracy. Nabywane produkty są ogólnodostępne dla pracowników w trakcie wykonywania codziennych obowiązków służbowych, stanowią również „wyposażenie” firmowej kuchni. Zdarza się, że artykuły spożywcze podawane są również w trakcie spotkań z kontrahentami wnioskodawcy. Zakup artykułów spożywczych wnioskodawca finansuje z własnych środków obrotowych.
Wnioskodawca zapytał czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opisane powyżej wydatki na zakup artykułów spożywczych.
Rozstrzygnięcie organu
Organ uznał, że ponoszone przez wnioskodawcę wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz na rzecz osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, są niewątpliwie przejawem i wyrazem starań wnioskodawcy jako pracodawcy dążącego do poprawy atmosfery pracy, co w konsekwencji zwiększa wydajność pracy i w efekcie nie pozostaje bez wpływu na uzyskiwane przez niego przychody.
Organ podkreślił ponadto, że takie wydatki nie zawierają się w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Nie są to bowiem wydatki przeznaczone na działalność socjalną (wydatki te nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, lecz ze środków obrotowych wnioskodawcy), a także nie można ich uznać za koszty reprezentacji.
Podsumowując, organ stwierdził, że wnioskodawca może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki na artykuły spożywcze, które przysługują zarówno osobom pracującym na podstawie umowy o pracę, jak i zleceniobiorcom.
¹Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2021r., nr 0111-KDIB1-3.4010.24.2020.7.IM
Źródło: Artykuł przygotowany przez naszego partnera kooperacyjnego TaxaGroup
Jeśli mają Państwo pytania dotyczące opisanego tematu lub potrzebują Państwo dodatkowych informacji – zapraszamy do kontaktu:
Elżbieta Naron
Główny Konsultant
ds. relacji z klientami
Grupa getsix
***
