Aby zastosować zwolnienie, konieczne jest posiadanie odpowiedniej dokumentacji. Podstawą jest certyfikat rezydencji podatkowej odbiorcy dywidendy, który potwierdza jego siedzibę podatkową. W praktyce, przy korzystaniu z preferencji WHT, płatnik powinien także zweryfikować i udokumentować status „rzeczywistego właściciela” (BO) odbiorcy — z zastrzeżeniem, że linia orzecznicza NSA nie jest jednolita. Niezbędne jest również oświadczenie o spełnieniu warunków zwolnienia oraz dokumenty potwierdzające wymagany udział w kapitale i okres jego posiadania. Bez tych dokumentów spółka wypłacająca nie ma prawa zastosować zwolnienia i musi pobrać pełny 19% podatek.



